1924 - 2014

90 ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΟΓΓΟΥ

Κυριακή, 2 Φεβρουαρίου 2014, 7:00 μ.μ.

Κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας - Αφιερώματα

Κοπή της πίτας  Η κοπή της πίτας έγινε την  Κυριακή, 2 Φεβρουαρίου 2014  στις 7:00 μ.μ. στο χώρο του  Πολιτιστικού Κέντρου Λόγγου.    Ο καινούργιος Ιερέας της ενορίας μας  Αιδεσιμότατος Χρήστος Τσούλκας  μαζί τον πρώην Ιερέα  Αιδεσιμότατο Διονύσιο Λιβανά  ευλόγισαν τη Βασιλόπιτα.

Το Δ.Σ. του Φιλοπροοδευτικού Ομίλου Λόγγου "Ο ΒΥΡΩΝ" προσκάλεσε τα μέλη καθώς και τους φίλους του στη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Η Πρόεδρος, Κυρία Νατάσα Ροδοπούλου καλοσώρισε τους προσκαλεσμένους σε αυτήν τη γιορτή. Ακολούθησαν τα αφιερώματα. Φέτος τιμήθηκαν η Άννα και ο Άγγελος Διαμαντόπουλος καθώς και η Ιουλία και ο Ευθύμιος Τσαμτσούρης.

Αφιερώματα

Στην εκδήλωση αυτήν παρουσιάστηκε για άλλη μια φορά η ζωή και το έργο ανθρώπων που έζησαν στο χωριό
μας και έβαλαν ένα λιθαράκι στο βωμό της Δημιουργίας, της Ειρήνης και της Προόδου τούτου του τόπου.

Άννα και Άγγελος Διαμαντόπουλος    Ο Άγγελος Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στο Λόγγο  το 1887 και η Άννα Διαμαντοπούλου στην Άνδρο  το 1891 από πατέρα ιερέα.  Απέκτησαν επτά παιδιά, τον Αποστόλη, τη Μαρία, την Ειρήνη,  τη Φανή, την Αργυρώ, τον Παναγιώτη και το Λεονάρδο.  Πέρα από τις αγροτικές ασχολίες τους ανέλαβαν  και τα καθήκοντα του νεοκώρου στην παλιά εκκλησία  του Αγίου Δημητρίου που βρισκόταν εκεί που σήμερα  είναι το προσκυνητάρι στο πλαϊνό μέρος της νέας εκκλησίας.  Υπηρέτησαν το Ναό του Αγίου Δημητρίου εκτελώντας τα  καθήκοντά τους με ευλάβεια και αφοσίωση, παράλληλα δε  εξυπηρετούσαν ευγενικά και πρόθυμα όλους τους ενορίτες  κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50.  Παρέδωσαν τη θέση τους στον Ευθύμιο Τσαμτσούρη στα  πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 60 πλέον στο  νέο Ναό του Αγίου Δημητρίου.  Έζησαν ως τα γηρατειά τους ήσυχα και ευλαβικά με την  κυρά-Άννα να προσφέρει κοινωνικό έργο βοηθώντας και  φροντίζοντας τους συγχωριανούς της αλλά και ξένους

ακόμα με τις πρακτικές ιατρικές γνώσεις της. Κατείχε απο τους πιό παλιούς την τέχνη μίας σωτήριας αλοιφής για τη θεραπεία
των εγκαυμάτων. Ήξερε και έφτιαχνε τη γνωστή Αλοιφή της Φωτιάς. Με την καλοσύνη της φρόντισε πολλοί άνθρωποι να
γιατρεφτούν. Έφτιαχνε την αλοιφή αφειλοκερδώς. Οι παλαιότεροι του χωριού τη θυμούνται με τον καλό το λόγο και
με ένα χαμόγελο πάντα στα χείλη της.
Ο Άγγελος Διαμαντόπουλος πέθανε το 1972 σε ηλικία ογδόντα πέντε ετών και η σύζυγός του Άννα το 1985 σε ηλικία
ενενήντατεσσάρων ετών.
Τα παιδιά και τα εγγόνια τους όλα πρόκοψαν και θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε πως ο γιός τους, κύριος Παναγιώτης
Διαμαντόπουλος έγινε ιεροψάλτης και έψελνε στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Τρυπητής έως τη συνταξιοδότησή του.

Ο εγγονός τους Άγγελος Διαμαντόπουλος, γιός του Παναγιώτη, και η εγγονή τους,
Δανάη Κουρτοπούλου-Παπαλουκοπούλου, κόρη της Μαρίας, παρέλαβαν από ένα αναμνηστικό.

Ιουλία και Ευθύμιος Τσαμτσούρης    Ο Ευθύμιος Νικολάου Τσαμτσούρης ή Ράλλης γεννήθηκε στις  29 Αυγούστου του 1909 και πέθανε στις 18 Οκτωβρίου του 1982.  Παιδί 10μελούς οικογένειας έμεινε με τους γονείς γιατί τα  υπόλοιπα παιδιά έφυγαν για να βρούν δουλειά άλλος στην Αθήνα  και άλλος στο εξωτερικό.  Παντρεύτηκε το 1939 την Αλίκη Τσαγκανήκα από τα Σελιανίτικα και  απέκτησε μια κόρη, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί γιατί η γυναίκα του  πέθανε το 1945 σε ηλικία μόλις εικοσιτριών χρόνων, αφήνοντάς  τον μ`ένα παιδί πέντε χρονών.  Παντρεύτηκε πάλι το 1946 με την Ιουλία Ασπρούκου από την  Κουλούρα Αιγίου και απέκτησε δύο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι.  Ασχολείτο με τα κτήματα, που και αυτά δεν ήταν πολλά, κάνοντας  μεροκάματα.  Ήταν άνθρωπος με πολύ χιούμορ, έκανε παρέα με νέους ανθρώπους  και με τ`ανέκδοτά του έσπερνε το γέλιο.  Ο Ευθύμιος Τσαμτσούρης μετείχε στο θεατρικό τμήμα του Φ.Ο.Λ.  παίζοντας πάντα ρόλους κωμικούς, με χαρακτηριστικό ρόλο στον  «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας» τον τρελό του χωριού τον «Γκέρλα».  Βαθειά θρησκευόμενος αυτός και η γυναίκα του Ιουλία, ήταν η αιτία  που επιλέχτηκαν μεταξύ των άλλων συγχωριανών να υπηρετίσουν την  εκκλησία του Αγίου Δημητρίου από τη θέση του νεωκόρου, αναπληρώ-  νοντας τη θέση του Άγγελου Διαμαντόπουλου ή Μπάρμπα-Αγγελή.  Από το 1963 μέχρι και που πέθανε το 1982 η προσφορά τους ήταν  μεγάλη στην εκκλησία χωρίς καμμία απολαβή, εκτός από τη μικρή  βοήθεια που έπαιρνε από γάμους, βάπτιση, κηδείες.  Κάθε Μεγάλη Παρασκευή ήταν η μέρα του νεωκόρου όπου έβγαζε δίσκο.  Εκεί οι συγχωριανοί και ειδικά αυτοί που ερχόντουσαν από την Αθήνα τον  βοηθούσαν οικονομικά, ρίχνοντας τον οβολόν τους, γιατί αναγνώριζαν

την αξία του και τη δουλειά που πρόσφερε στον Ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου. Ο τρόπος που κτυπούσε την καμπάνα είχε το δικό του
 στίγμα, ώστε την Κυριακή οι κάτοικοι να γνωρίζουν σε ποιό σημείο βρισκόταν η θεία λειτουργία (1η καμπάνα ένα κτύπημα στο τέλος,
 2η καμπάνα δύο κτυπήματα και 3η καμπάνα τρία κτυπήματα). Ήταν άνθρωπος που ότι περίσσευε στην εκκλησία (κόλυβα, λειτουργιές,

ψωμάκια) έβγαινε και τα μοίραζε στα καφενεία στους φτωχούς συγχωριανούς του. Αυτός ήταν ο Θύμιος ο Τσαμτσούρης, ο οικογενειάρχης, ο θρησκευόμενος, ο χιουμορίστας, ο αγαπητός άνθρωπος του χωριού, που ποτέ δε βαρηγγομούσε από τις δουλειές της εκκλησίας. Τέλος όπως μας διηγήθηκε η οικογένειά του θα αναφερ- θούμε και στον αντιστασιακό του χαρακτήρα, όταν μαζί και με άλλους συγχωριανούς του, φύλαγαν καραούλι για ν`αποβιβαστεί ο Άρης στη Ρούμελη. Επίσης όταν επι χούντας είχε έρθει ο Παττακός στο Λόγγο και ρωτούσε αν έχει κανείς παράπονο ήταν ο μοναδικός που βγήκε μπροστά και είπε το προβλήμα του. Μεγάλωσαν άξια τα παιδιά τους και τα έκαναν υπεύθυνους πολίτες. Πρέπει ν`αναφέρω πως ο γιός τους Νικόλαος ασχολήθηκε αργότερα και με τον Πολιτιστικό Όμιλό μας. Διετέλεσε για πολλά έτη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Ακόμα τα εγγόνια τους, ο Ευθύμιος και ο Γεώργιος ήταν μέλη του χορευτικού τμήματος του συλλόγου μας και μάγευαν με τις επιδέξιες φιγούρες τους. Στο τέλος της εκδήλωσης ο γιός τους Νικόλαος παρέλαβε και αυτός ένα αναμνηστικό.

Η τυχερή της βραδιάς που κέρδισε το φλουρί ήταν η κυρία Φιλιώ Ξυδιά.
Το φλουρί αντιστοιχούσε σε μία εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

Στο τέλος της γιορτής μοιράστηκαν σαν δώρα βιβλία στα μικρά παιδιά και υπογράφτηκε το βιβλίο επισκεπτών
από μερικούς προσκεκλημένους.