Φ.Ο.Λ. - ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΟΓΓΟΥ "Ο ΒΥΡΩΝ"


ΕΚΔΗΛΩΣΕIΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΛΟΓΓΟΥ

 

 

Το Δ.Σ. του ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΛΟΓΓΟΥ διοργάνώσε σε συνεργασία με το γραφείο MATTHEOS-TOURS - Αίγιο μια διήμερη ΕΚΔΡΟΜΗ στα

ΙΩΑΝΝΙΝΑ - ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ

από το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου έως την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018.

Κόστος συμμετοχής: 70,00 ΕΥΡΩ ανά άτομο

    

 

Στην τιμή περιλαμβανόντουσαν οι μετακινήσεις με πολυτελές πούλμαν, μια διανυκτέρευση στο ξενοδοχείο «Παλλάδιο» στα Ιωάννινα με πρωινό καθώς και το τέλος διανυκτέρευσης (Ν. 4389/2016). Δεν περιλαμβανόντουσαν είσοδοι σε μουσεία κλπ.

Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:
   Δέσποινα Μανωλοπούλου, Τηλ. 6984 14 2411
   Δήμητρα Πρίνου-Τσαμτσούρη, Τηλ. 6976 61 6337
   Ελένη Ντούρου, Τηλ. 6974 66 8577

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου
Συγκέντρωση των εκδρομέων ώρα 7.00 π.μ. και αναχώρηση για Μπιζάνι, στάση για καφέ και επίσκεψη στο Στρατιωτικό Μουσείο Στρατηγείου Πολέμου 1912-13 (Χάνι Εμίν Αγά) όπου θα γνωρίσαμε το ιστορικό της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων. Στη συνέχεια επισκεπτήκαμε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης» στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Κατόπιν μπήκαμε στην πόλη των Ιωαννίνων όπου επισκεπτήκαμε το νησί με παραμονή για μεσημεριανό γεύμα. Άφιξη και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο. Προαιρετικές επισκέψεις στα αξιοθέατα της πόλης και στο κάστρο των Ιωαννίνων «Ιτς Καλέ». Βράδυ ελεύθερο.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου
Μετά το πρωινό αναχωρήσαμε για τα Ζαγόρια. Καθοδόν είδαμε το περίφημο γεφύρι του Κόκκορη. Στη συνέχεια αναχωρήσαμε για Κήπους όπου είδαμε το τρίτοξο γεφύρι και το περίφημο Μουσείο «Αγάπιος Τόλης». Συνεχίσαμε για Καπέτσοβο και Τσεπέλοβο (στασή για καφέ), Βίτσα και Μονοδένδρι, όπου είδαμε από ψηλά το φαράγγι του Βίκου και το μοναστήρι της Αγ. Παρασκευής. Γεύμα στο Μονοδένδρι με τις παραδοσιακές πίτες. Το απόγευμα μέσω άλλης διαδρομής (Κάτω Πεδινά, Ελαφότοπο) βρεθήκαμε στο Καλπάκι, όπου επισκεπτήκαμε το Στρατιωτικό Μουσείο της Εποποιίας του ´40. Μέσω Ιωαννίνων και Μπιζανίου επιστρέψαμε το βράδυ στο Λόγγο.

 

 

Μπιζάνι

Το Μπιζάνι είναι ένα χωριό που βρίσκεται 12 χιλιόμετρα έξω από τα Γιάννενα στους πρόποδες του λόφου του Μπιζανίου, χτισμένο αριστερά και δεξιά της εθνικής οδού που οδηγεί προς την Πρέβεζα. Γύρω του είναι τα χωριά: Επισκοπικό, Αμπέλια, Νεοκαισάρεια, Κολωνιάτι, Σερβιανά. Υπάρχει και το παλιό Μπιζάνι που βρίσκεται πάνω στο λόφο του Μπιζανίου κοντά στα οχυρά και δυτικά από αυτά κάπου 100 μέτρα μακριά σε ερειπωμένη κατάσταση.

Η Μάχη του Μπιζανίου (4-6 Μαρτίου, παλ. ημ. 19-21 Φεβρουαρίου 1913), υπήρξε η σημαντικότερη σύγκρουση κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού στρατού στο μέτωπο της Ηπείρου. Η τοποθεσία Μπιζάνι με τις γειτονικές τοποθεσίες νότια των Ιωαννίνων, αποτέλεσε σημαντικό φυσικό σημείο άμυνας και το επέλεξαν οι Τούρκοι για να καθηλώσουν τον ελληνικό στρατό.

Με τον κυκλωτικό ελιγμό όμως, που τελικά κατάφεραν οι Έλληνες, ανάγκασαν τον αντίπαλο σε άμεση παράδοση. Η νίκη στο Μπιζάνι αποτέλεσε το κλειδί για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, καθώς και ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Ηπείρου. Στις 6 Μαρτίου 1913, με την αποδοχή της πρότασης παράδοσης, το Σύνταγμα Ιππικού της Στρατιάς Ηπείρου εισήλθε στα Ιωάννινα. Οι απώλειες του ελληνικού στρατού κατά την μάχη, ανήλθαν σε 264 νεκρούς και τραυματίες.

 

Μουσείο «Θεόδωρος Παπαγιάννης»

Το Μουσείο που δημιουργήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων του Δήμου Κατσανοχωρίων φιλοδοξούμε να είναι μοναδικό στο είδος του.
Η μοναδικότητά του έγκειται στο ότι περιλαμβάνει έργα που μιλούν για την Ήπειρο και την ιστορία της. Για ό,τι τη δόξασε και την έκανε σεβαστή στον κάθε Έλληνα που ακούει το όνομά της.
Είναι μοναδικό, γιατί μιλάει για το ψωμί, για τον ευεργέτη, τον ξενιτεμένο, τον πνευματικό άνθρωπο, τον Ηπειρώτη μάστορα, το βοσκό, το γεωργό, την πολύπαθη Ηπειρώτισσα μάνα και τέλος για τη μάθηση.

Το Μουσείο φιλοξενείται σ' ένα ωραίο Σχολείo. Κτίστηκε από σπουδαίους Ηπειρώτες μαστόρους με χρήματα του ευεργέτη Νικολάου Μαντελόπουλου.

    

 

Ιωάννινα

Τα Ιωάννινα, γνωστά και ως Γιάννενα ή Γιάννινα, βρίσκονται στο βορειοδυτικό κομμάτι της ηπειρωτικής Ελλάδας, στο κέντρο του ομώνυμου λεκανοπεδίου και είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Νομού Ιωαννίνων και της Ηπείρου, με πληθυσμό 65.574 κατοίκους (2011). Είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας με πλούσια πολιτιστική παράδοση. Στα Ιωάννινα εδρεύει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με 14 τμήματα και πάνω από 20.000 φοιτητές. Μεταξύ των πολυποίκιλων γεωγραφικών χαρακτηριστικών της περιοχής ξεχωριστή θέση κατέχει η λίμνη Παμβώτιδα, που παράκειται της πόλης.

Τα Ιωάννινα έχουν πλούτο αξιοθέατων και Μουσείων. Τα πλέον αξιοσημείωτα αξιοθέατα είναι τα εξής:

- Το Αρχαιολογικό μουσείο Ιωαννίνων, Πλατεία Λιθαρίτσια. Περιλαμβάνει αρχαιολογικά ευρήματα και των 4 νομών της Ηπείρου. Ανακαινίσθηκε τα έτη 2008-2010 και έχει πλέον ποιοτική εργονομική διάταξη εκθεμάτων.

- Το Κάστρο Ιωαννίνων: Περιέχει το Φετιχέ Τζαμί, τον Τάφο του Αλή Πασά και το Βυζαντινό Μουσείο, όπως και την αίθουσα έκθεσης Αργυροχρυσοχοΐας. Το όνομα Φετιχέ Τζαμί σημαίνει Τζαμί της Κατάκτησης και χτίστηκε το 1430 πάνω στα ερείπια ενός βυζαντινού ναού. Αρχικά ήταν ξύλινο, μετά όμως το 1611 ξαναχτίστηκε πέτρινο. Την τελική μορφή την πήρε από τον Αλή Πασά το 1795.

- To Bυζαντινό Μουσείο: Στεγάζεται σε κτίριο που ανοικοδομήθηκε στα ερείπια του σεραγιού του Αλή -Πασά, το οποίο καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 1870 από πυρκαγιά. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε το 1995 με σκοπό να διαφυλάξει τα ευρήματα της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου, που χρονολογικά καλύπτουν την παλαιοχριστιανική, βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο. Επίσης το Μουσείο, εκτός από την έκθεση των συλλογών του, αποτελεί και πολιτιστικό κέντρο, αφού φιλοξενεί μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις, περιοδικές εκθέσεις κλπ. Στις συλλογές του περιλαμβάνονται παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά γλυπτά, ευρήματα από την Άρτα, κεραμικά, βιβλία, Χριστιανικές εικόνες και αξιόλογη συλλογή αργυροχοΐας.

- Τέμενος Ασλάν Πασά (έτος 1618). Σήμερα στεγάζει το τριπλό Δημοτικό Μουσείο. Χριστιανικό Τμήμα, Εβραϊκό Τμήμα και Μουσουλμανικό τμήμα. Το Δημοτικό Μουσείο στεγάζεται στο Ασλάν Τζαμί, που βρίσκεται στην Ακρόπολη των Ιωαννίνων εντός του Κάστρου, που χτίστηκε το 1618 από τον Ασλάν πασά. Στο Μουσείο εκτίθενται τοπικές ενδυμασίες, υφαντά, ξυλόγλυπτα, είδη αργυροχοΐας και άλλα, ενώ το έκθεμα που ξεχωρίζει είναι το Δαμασκηνό σπαθί του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Επίσης στον περίβολο του μουσείου σώζονται τάφοι επιφανών Τούρκων, καθώς επίσης και ο τάφος του Ασλάν πασά. Ακόμη έξω από το Μουσείο βρίσκονται κανόνια και μπάλες της εποχής εκείνης.

- Το Μουσείο Αργυροτεχνίας ΠΙΟΠ (Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς): Βρίσκεται μέσα στο Κάστρο των Ιωαννίνων, και συγκεκριμένα στο δυτικό προμαχώνα της νοτιανατολικής ακρόπολης (Ιτς Καλέ). Καταλαμβάνει τα δύο επίπεδα του προμαχώνα καθώς και το κτίσμα των παλαιών μαγειρίων που εφάπτεται σε αυτόν. Λειτουργεί υπό την ευθύνη του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Πρόκειται για ένα θεματικό μουσείο το οποίο πραγματεύεται την ιστορία και την τεχνολογία της αργυροχοΐας στην περιοχή της Ηπείρου. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 2016.

- Το Μουσείο Φωτίου Ραπακούση: Βρίσκεται στο κτιριακό συγκρότημα του Τεμένους Ασλάν Πασά, στη βορειοδυτική ακρόπολη του κάστρου των Ιωαννίνων. Ο Δήμος Ιωαννιτών, με αμοιβαία σχέση παραχώρησης μεταξύ αυτού και του συλλέκτη, φιλοξενεί τη συλλογή στους χώρους του, από το 2000. Το ενέταξε έτσι στο πολιτιστικό δυναμικό του και λειτουργεί σήμερα παράλληλα με το Δημοτικό Λαογραφικό & Εθνογραφικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται μέσα στο Ασλάν Τζαμί. Ολόκληρη η συλλογή περιλαμβάνει 6.000 αντικείμενα, που κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες: Όπλα με τα εξαρτήματά τους, κοσμήματα του 18ου και του 19ου αιώνα, Διάφορα, Κεραμικά (ισλαμικής τέχνης, αγγειοπλαστικής τέχνης του ελληνικού χώρου, Τσανάκ Καλέ)

 

Γεφύρι του Κόκκορη

Το γεφύρι του Κόκκορη ή Νούτσου είναι ένα εντυπωσιακό μονότοξο γεφύρι που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Έχει μήκος 24 περίπου μέτρα και ύψος 13 μέτρα. Πρωτοχτίστηκε το 1750, έχει ιδιαίτερη φήμη και δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες.

Δίπλα στο γεφύρι ορθώνεται ένας επιβλητικός κατακόρυφος βράχος ενώ από κάτω του ρέει το ποτάμι με τα κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά του. Δίπλα στο γεφύρι βρίσκεται και μια σπηλιά που λέγεται ότι είχε κρυφτεί ο κλέφτης Γιώργος Νταβέλης (δεν πρόκειται για το θρυλικό λήσταρχο Χρήστο Νταβέλη) μαζί με άλλους δύο ληστές.

Κοντά στο γεφύρι του Κόκκορου επίσης είχε κατασκευαστεί μια πρόχειρη ξύλινη απ’ όπου περνούσαν φορτωμένες με πυρομαχικά και εφόδια οι γυναίκες της Πίνδου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

    

Κήποι

Οι Κήποι είναι οικισμός και δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Τύμφης. Βρίσκεται σε απόσταση 39 χιλιομέτρων από τα Ιωάννινα. Διατηρεί αρκετά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της περιοχής, με λιθόστρωτα καλντερίμια, χαγιάτια με τα τοξοειδή ανοίγματα και λίθινα σπίτια. Στους Κήπους βρίσκεται επίσης το θαυμάσιο μουσείο του Αγάπιου Τόλη με την εξαιρετική συλλογή λαογραφικού υλικού, ενώ λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται το τρίτοξο γεφύρι με απόλυτα συμμετρικά τόξα.

Το τρίτοξο γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό χτίστηκε το 1814 και είναι από τα λιγοστά τρίτοξα γεφύρια που υπάρχουν, πράγμα που του έχει δώσει την ιδιαίτερη φήμη του και έτσι είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφισμένα γεφύρια του Ζαγορίου. Χαρακτηριστικά είναι τα οδοντωτά του περβάζια και η αρμονική παράταξη των τριών τόξων του που το κάνουν να μοιάζει με κινούμενη κάμπια έτσι όπως στέκουν ομοιόμορφα.

Στο ισόγειο του μουσείου «Αγάπιος Τόλης» εκτίθενται είδη οπλισμού, κυνηγίου, υφαντικής τέχνης, κλωστοϋφαντικής, ποιμενικού και αγροτικός βίου (κτηνοτροφικά και γεωργικά εργαλεία) και μεταποίησης τροφίμων-διατροφής. Στον όροφο, υπάρχουν ένα δωμάτιο-αφιερωμένο στον συλλέκτη Αγάπιο Τόλη, έπιπλα και αντικείμενα αστικού βίου και πολιτισμού, αντικείμενα αγγειοπλαστικής και χαλκοτεχνικής, κοσμήματα, ενδύματα, υποδήματα, οικιστικά και εκκλησιαστικά είδη.

Τσεπέλοβο

Το Τσεπέλοβο - 51 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα - είναι το μεγαλύτερο χωριό σε πληθυσμό της περιοχής του Ζαγορίου. Η παραδοσιακή πετρόκτιστη αρχιτεκτονική είναι παρούσα σε όλες τις κατοικίες, στα μονοπάτια και στις εκκλησίες του χωριού. Ξεχωρίζουν το πολιτιστικό κέντρο της «Εστίας», ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου που χτίστηκε το 18ο αιώνα σαν τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και αγιογραφήθηκε το 1786 από τους δεξιοτέχνες αγιογράφους από το Καπέσοβο, οι Ναοί Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Κάτω Παναγιάς και διάφορα αρχοντικά ιστορικών οικογενειών του χωριού.

Δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό, πάνω από το λεγόμενο φαράγγι «Βικάκι», βρίσκεται η πέτρινη Μονή Ρογκοβού, χτισμένη τα χρόνια 1028-1034 και ανακαινισμένη το 1745.

    

Μονοδένδρι

Το Μονοδένδρι είναι ορεινό χωριό κτισμένο στο βόρειο άκρο του Ζαγορίου σε υψόμετρο 1060 μέτρων και γνώρισε μεγάλη εμπορική και οικονομική ανάπτυξη κατά τον 17ο και 18ο αιώνα.

Αξιοθέατα της περιοχής είναι ο - ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κατασκευής - ναός του Αγίου Αθανασίου, που αναστηλώθηκε με δαπάνη των αδελφών Ριζάρη και δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού, ο ναός του Αγίου Γεωργίου (ανακαινίστηκε το 1538) και το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής που βρίσκεται στο χείλος του φαραγγιού του Βίκου.

Το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής υπάρχει εδώ και 600 χρόνια. Η μονή απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από την πλατεία του χωριού και βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού της μεγαλύτερης ίσως χαράδρας στον κόσμο, του Βίκου.

Ένα όμορφο λιθόστρωτο οδηγεί στην είσοδο της μονής. Πρόκειται για μοναστήρι – φρούριο, καθώς βρίσκουμε πύλη με καμάρα, κτίσματα πέτρινα, καλοχτισμένα κελιά, πηγάδι και καταπακτή, που σε όλα κυριαρχεί το περίτεχνο χτίσιμο της πέτρας.

Το φαράγγι του Βίκου - το αριστούργημα της φύσης -είναι ένα από τα πιο ξακουστά στην Ελλάδα. Διασχίζει το δυτικό και το κεντρικό Ζαγόρι ξεκινώντας από το χωριό Βίκος και καταλήγοντας στο χωριό Κήποι. Το φαράγγι έχει μήκος 12 χιλιόμετρα περίπου και κατέχει ρεκόρ Guiness σαν το φαράγγι με το μικρότερο άνοιγμα στον κόσμο - μόλις 1.100 μέτρα - και με βάθος που ξεπερνά τα 900 μέτρα.

 

Καλπάκι

Το Καλπάκι πριν τον πόλεμο του 1940 ήταν σχεδόν ακατοίκητο. Σήμερα αποτελεί σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο όπου και οφείλει την συνεχόμενη ανάπτυξή του.

Το Καλπάκι είναι γνωστό για την ιστορία του κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (Μάχη του Καλπακίου) κατά την εισβολή των Ιταλών. Στην πλαγιά του λόφου προφήτης Ηλίας, το καλοδιατηριμένο ΟΧΙ θυμίζει την εποχή και το έπος του '40. Στο Πολεμικό Μουσείο οι στρατιώτες ξεναγοί λύνουν τις απορίες των επισκεπτών σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου και υπαρχουν πλούσια εκθέματα, γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου.

    

Παραμονές του 1940 η 8η Μεραρχία Ηπείρου με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κατσιμήτρο Χαράλαμπο οργάνωσε την άμυνα στα γύρω υψώματα της Γκραμπάλας, της Ασόνισσας, της Βελλάς και των Γρεμισιών. Στο ύψωμα της Βελλάς διασώζονται μέχρι σήμερα τα ίχνη των χαρακωμάτων. Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος, παρά τις αντίθετες απόψεις του Γενικού Επιτελείου που προέβλεπε άμυνα στα Τζουμέρκα, διέταξε να κρατήσει την γραμμή άμυνας στο Καλπάκι μέχρι εσχάτων. Πέτυχε να αναχαιτίσει την Ιταλική εισβολή και στις 10 Νοεμβρίου 1940 η 8η Μεραρχία πέρασε από την άμυνα στην επίθεση. Ιδιαίτερα στα υψώματα της Γκραμπάλας, ανατολικά του Καλπακίου, έγιναν οι πιο αιματηρές συγκρούσεις.

 

 


<- πίσω