|
Η ιστορία συνδυάζει στοιχεία θρίλερ και τρόμου, με την πλοκή να επικεντρώνεται σε μια γυναίκα και την ερωμένη του συζύγου της που συνωμοτούν για να δολοφονήσουν τον άντρα. Ήταν η 10η ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις της χρονιάς στη Γαλλία, με συνολικά 3.674.380 εισητήρια. Η ταινία έλαβε επίσης το βραβείο Λουί Ντελούκ το 1954.
Ο Κλουζό, αφού τελείωσε το μεροκάματο του τρόμου (1953), επέλεξε τα δικαιώματα του σεναρίου, εμποδίζοντας τον Άλφρεντ Χίτσκοκ να κάνει την ταινία. Ωστόσο η ταινία βοήθησε να εμπνεύσει το Ψυχώ του Χίτσκοκ (1960). Ο Ρόμπερτ Μπλοχ, συγγραφέας του μυθιστορήματος Ψυχώ, δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι η αγαπημένη του ταινία τρόμου όλων των εποχών ήταν οι Διαβολογυναίκες.
Πλοκή
Δύο γυναίκες , η σύζυγος Κριστίνα (Βέρα Κλουζό) κι η ερωμένη Νικόλ (Σιμόν Σινιορέ), αποφασίζουν να δολοφονήσουν τον άντρα που έχει κάνει δύσκολη τη ζωή τους. O Μισέλ (Πολ Μορίς), ένας αντιπαθητικός, και δεσποτικός άντρας, συμπεριφέρεται με τέτοιο απαράδεκτο τρόπο που η δολοφονία του μοιάζει απόλυτα αιτιολογημένη. Το σχολείο του οποίου είναι ιδιοκτήτης και διευθυντής έχει ολιγοήμερες διακοπές, τις οποίες εκμεταλλεύονται οι δύο γυναίκες για να εφαρμόσουν το σχέδιό τους. Τον παρασύρουν στην ιδιωτική κατοικία της Νικόλ όπου τον δολοφονούν, ποτίζοντάς τον με υπνωτικό και πνίγοντας τον στην μπανιέρα. Επιστρέφουν στο σχολείο με το πτώμα κι εκμεταλλευόμενες την αργία το ρίχνουν στην πισίνα. Όμως μερικές μέρες μετά όταν η πισίνα αδειάζει για να καθαριστεί δεν υπάρχει πια πτώμα. Συγχρόνως, ένας μαθητής επιμένει ότι έχει δει τον διευθυντή, ενώ το καθαριστήριο στέλνει πίσω, καθαρό και σιδερωμένο το κουστούμι που φορούσε τη βραδιά που δολοφονήθηκε Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν στην αναμνηστική σχολική φωτογραφία, στο φόντο φαίνεται το πρόσωπο του δολοφονηθέντος άντρα.
Η θρησκόληπτη και υστερική Κριστίνα αρχίζει να καταρρέει και η εύθραυστη υγεία της κλονίζεται, ενώ η Νικόλ προσπαθεί να βρει κάποια άκρη παραμένοντας ψύχραιμη και καπνίζοντας συνεχώς.
Διανομή ρόλων
Σιμόν Σινιορέ - Νικόλ Χόρνερ
Βέρα Κλουζό - Κριστίνα Ντελασάλ
Πωλ Μορίς - Μισέλ Ντελασάλ
Σαρλ Βανέλ - Αλφρέντ Φισέ
Ζαν Μπροσάρντ - Πλαντιβό
Μισέλ Σερό - κύριος Ρέιμοντ
Ζαν Λεφέβρ - στρατιώτης
Ρομπέρ Ντάλμπαν - πρατηριούχος
Καμίλ Γκουερινί - φωτογράφος
|
